top of page
การทำสวนชาเมี่ยง หรือ ชาอัสสัม ในปัจจุบันมีปริมาณลดลงทั้งที่เป็นสมุนไพรที่มีคุณสมบัติทางยา และปลูกได้แบบไม่ทำลายป่า ผู้วิจัยจึงเห็นพ้องในการส่งเสริมมรดกภูมิปัญญาจากต้นเมี่ยง ประกอบกับแนวโน้มการท่องเที่ยวในปัจจุบันที่หันเหความสนใจมาสู่ธรรมชาติ การเกษตรและวิถีชีวิตของชุมชนจึงเห็นควรส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตร โดยใช้กระบวนการมีส่วนร่วมของเกษตรกร ปราชญ์ชาวบ้านและสมาชิกในชุมชนร่วมกันสร้างเส้นทางท่องเที่ยว ดำเนินโครงการในพื้นที่ชุมชนบ้านตาแวนและบ้านศรีนาป่าน ต.เรือง อ.เมือง จ.น่าน เมี่ยง เริ่มต้นตั้งแต่ศูนย์อนุบาลต้นกล้าถึงศูนย์เรียนรู้แปรรูปชาเมี่ยง เผยแพร่มรดกภูมิปัญญาสวนชาเมี่ยงผ่านป้ายสื่อความหมายบนเส้นทางการท่องเที่ยว เพื่อเป็นต้นแบบให้กับแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆ
Visitor Counter
bottom of page